Na czym polega bronchofiberoskopia?

Bronchofiberoskopia to minimalnie inwazyjne badanie endoskopowe, które pozwala na ocenę dróg oddechowych (tchawicy, oskrzeli) za pomocą giętkiego bronchofiberoskopu – cienkiej rurki wyposażonej w źródło światła, kamerę oraz kanał umożliwiający pobieranie próbek lub wykonywanie zabiegów.

Główne cele badania:

Diagnostyka:
- Wykrywanie zmian patologicznych (np. guzów, stanów zapalnych, zwężeń).
- Pobieranie wycinków (biopsja) do badania histopatologicznego.
- Pobieranie próbek wydzieliny (np. płukanie oskrzelowo-pęcherzykowe, tzw. BAL – bronchoalveolar lavage) w podejrzeniu infekcji lub chorób śródmiąższowych płuc.
- Ocena przyczyny krwioplucia (hemoptysis).
Terapia:
- Usuwanie ciał obcych z dróg oddechowych.
- Oczyszczanie dróg oddechowych z zalegającej wydzieliny.
- Udrażnianie zwężeń.

Przebieg badania:

Przygotowanie:
- Pacjent musi być na czczo (zwykle 6–8 godzin przed badaniem).
- Czasem podaje się leki uspokajające, zawsze stosuje znieczulenie miejscowe gardła i krtani (lignocaina w aerozolu i płynie).
Wykonanie:
- Bronchofiberoskop wprowadza się przez nos lub usta (u nas przez usta), a następnie przesuwa przez tchawicę do oskrzeli.
- Lekarz obserwuje obraz z kamery na monitorze, oceniając stan błony śluzowej i strukturę dróg oddechowych.
- W razie potrzeby pobiera próbki tkanek lub płynów.
Po badaniu:
- Przez 2–3 godziny zaleca się nie jeść ani nie pić (ze względu na znieczulenie gardła).
- Może wystąpić przejściowy kaszel, chrypka lub ból gardła.

Możliwe powikłania (rzadkie):

Krwawienie po biopsji.
Odma opłucnowa (uszkodzenie płuca).
Infekcja lub skurcz oskrzeli.

Zalety:

Możliwość wykonania badania w warunkach ambulatoryjnych.
Precyzyjna diagnostyka zmian nawet w małych oskrzelach, przy niewielkiej uciążliwości zabiegu dla chorego.

Badanie jest kluczowe w diagnostyce m.in. raka płuca, gruźlicy, sarkoidozy lub przewlekłych infekcji dróg oddechowych. Decyzję o jego wykonaniu zawsze podejmuje lekarz na podstawie wskazań klinicznych.